Vrijwilligerswerk, riksja's, zwembaden & paleizen!

Lieve allemaal!

Afgelopen week een heerlijke week gehad in de school en het weeshuis:) Heel fijn om weer mijn eigen projecten te kunnen doen!

Donderdag was een van de kinderen van het gastgezin, Jayhiti, jarig en dat werd 's avonds gevierd met een heerlijke grote chocolade taart, waar wij gelukkig ook van mochten genieten;) Daarna liet ze mij vol trots haar verjaardagscadeau, een paarse nieuwe fiets, zien en na de hele dag bedenken wat we haar wilden geven, waren we er ineens uit.
Ze had namelijk verteld dat haar horloge kapot was gegaan en nu we haar lievelingskleur wisten, werd ons cadeau een nieuw paars horloge. We hadden hem verstopt in een pennenbakje en toen ze deze openmaakte, keek ze vol verbazing naar het horloge en wist even niets uit te brengen, en vertrouw mij maar, dat was heel wat voor haar!

De rest van de hele week nog mogen genieten van alle lieve gezichtjes, totdat het afgelopen vrijdag tijd was om afscheid te nemen helaas.
's Ochtends vroeg ging ik met een wat apart gevoel naar de school toe, maar toen we er weer waren, hebben we een hele leuke les gegeven waarbij de kinderen met een nummer verspreid moesten gaan staan en dan in de juiste volgorde terug moesten komen. Natuurlijk was dit weer een complete chaos, want de kleintjes die ik lesgaf, vonden de cijfers en het feit dat ze mochten rondrennen vele malen leuker dan blijven zitten.
Met als gevolg dat ik na een uur lesgeven, het volgende uur alleen nog maar bezig was met het op hun plaats zetten van de kinderen.
Al met al was dat natuurlijk een komisch gezicht, wat de kinderen vonden het prachtig dat ik ze de hele tijd op moest tillen. Wat zal ik een spierballen hebben gekweekt deze dag;)

Aan het einde van de schooldag heb ik mijn lievelingetjes nog even een dikke knuffel gegeven, zonder dat zij wisten dat ze mij waarschijnlijk nooit meer zouden zien, wat mij eigenlijk best wel verdrietig maakte. Het was dan ook deze laatste keer dat wij wegreden uit de sloppenwijken, dat het ineens binnen kwam. Daar was dan het besef dat ik gewoon vrolijk verder zou gaan met het reizen en dat ik hen hier achterliet in de sloppenwijken. Op dat moment stond het huilen mij nader dan lachen en het liefst had ik ze allemaal meegenomen naar huis!!

Na de school gingen we naar het weeshuis en op de een of andere manier was deze laatste dag in het weeshuis ook veruit de leukste van alle dagen dat ik er was geweest. Na de vorige keer dat Nitya, het meisje uit het weeshuis, mijn hand had vastgepakt, was het ijs blijkbaar gebroken! Toen ik haar uit school haalde, heeft ze de hele weg terug mijn hand vastgehouden en gezongen voor mij:)

Toen we terugkwamen in het weeshuis had ik nog een verrassing voor de kinderen, want ik had bellenblaas en stickers meegenomen uit Nederland. En wat waren ze er blij mee, de stickers werden gretig verdeeld en de bellenblaas werd meteen uitgeprobeerd, zie foto's:)
We zijn 5u lang in het weeshuis geweest en ik heb Rajat en Sumit met hun huiswerk geholpen, wat ik heel erg leuk vond om te doen! Daarna was het tijd om te spelen en alsof ze al hun energie voor die dag hadden opgespaard, gingen ze helemaal los. Ze zijn allemaal helemaal gek van spiderman en Louis, een van de andere vrijwilligers, heeft de hele middag spiderman moeten doen, wat bekent dat hij ze opgetild heeft en geslingerd langs alle muren, echt een hilarisch gezicht:)

Ook heel veel met Nitya gespeeld en we hebben het hele weeshuis rondgerend om Manish, een van de andere jongetjes, te ontwijken, want we waren een soort van verstoppertje aan het spelen, wat uiteindelijk eindigde in het ons verstoppen achter de wasmachine, waar we uiteindelijk na 10 minuten maar weer achter vandaan kwamen, omdat hij ons niet kon vinden;)

Rolstoelracen was wel echt het hoogtepunt van de dag. Sumit kan niet lopen, dus gingen we met hem in de rolstoel racen en wij renden allemaal mee! Nitya en ik, Pradeep, Manish en Sumit waren wel 9x heen en weer gerend en naderhand was ik helemaal kapot van het heen en weer rennen en na 5x de laatste keer te hebben beloofd, uiteindelijk de kinderen moeten teleurstellen dat we niet echt nog een keer gingen racen.
Daarna was het dan ook tijd om van hen afscheid te nemen en met een 'Hopelijk tot een volgende keer, 'Miss you' van Nitya en vele knuffels later, gingen we weer terug naar huis! Heel tevreden en blij met alle lieve knuffels en woorden, sloot ik mijn vrijwilligerswerk af:)

De volgende dag, zaterdag, was het dan tijd om te gaan shoppen! Ik had namelijk ontdekt dat er een Zara in Delhi was en aangezien mijn lievelingswinkel de Zara is, kon een bezoekje natuurlijk niet achterwege blijven;) Bij de Select Citywalk Mall hebben we alle 4 onze ogen uitgekeken! Eerst heerlijk warme chocolademelk!! gedronken met 34 graden;) En een fantastisch chocoladecakeje, waar ik spontaan weer van begin te watertanden, als ik er aan terugdenk:) Daarna de Zara ingedoken en Louis (arme jongen) is in zijn eentje de Levi's ingegaan. Twee uur, 5 shirtjes en een lange wachtrij bij de paskamer later, heb ik mijn slag geslagen en ik denk dat ik nog nooit zo blij de Zara uit ben gekomen;)

Zondag heerlijk gechilld en mijn tas opnieuw ingepakt, want maandag was het dan eindelijk zover, Lieke en ik gingen meeten:) Na maanden erover gepraat te hebben, was het dan 's ochtends om 09.00 uur zover, Lieke en ik zagen elkaar op het station staan in New Delhi! Wat een heerlijk reunie en na wat knuffels en verhalen later, stonden we in ons hotel! Heel gek om te beseffen dat het echte reizen nu is begonnen, maar ook met superveel zin in deze maand!

Volgende keer volgt de rest van dit verslag, want het is nu al veel te lang;)

Dikke kus, liefs!